مرور سیستماتیک اثر غشاهای بیولوژیک برروی بازسازی ضایعات استخوانی در نمونه های انسانی و حیوانی

سابقه و هدف: سالها از معرفی غشاها بعنوان ابزاری برای حل چالش بازسازی استخوان می‌گذرد. در این ارتباط همواره نتایج متناقضی گزارش شده است. این مطالعه به منظور مرور سیستماتیک شواهد مربوط به کارایی غشاها در بهبود موفقیت پیوندها یا مواد جایگزین استخوان طراحی شده است. مواد و روشها: جستجوی مقالات به شیوه دستی و الکترونیکی در پایگاه های اطلاعاتی MEDLINE، EMBASE و CENTRAL انجام گرفت. مطالعات کنترل شده که کاربرد غشا برروی پیوند استخوان را در دوره پیگیری بیش از 4 هفته و در نقایصی غیر از ضایعات پریودنتال، حفره دندان کشیده شده و پیوند سینوس ماگزیلاری بررسی کرده بودند، انتخاب شدند. بکارگیری مواد القاکننده ساخت استخوان و بررسی اثر غشا بر موفقیت یا شکست ایمپلنت باعث حذف برخی مقالات شد. داده‌های کیفی مقالات در جداولی تنظیم و متاآنالیز در سه گروه افزایش حجم افقی، افزایش حجم عمودی و وقوع اشکالاتی در روند ترمیم انجام شد. به دلیل روش‌های مختلف ارزیابی نتایج در بین مطالعات، به ناچار متاآنالیزی برای گروه افزایش حجم افقی انجام نگرفت. یافته‌ها: تعداد مطالعات انتخابی34 بود. در رابطه با افزایش حجم عمودی استخوان، متاآنالیز نشان داد که استفاده از غشا می‌تواند اثر مثبتی در بازسازی عمودی استخوان داشته باشد (006/0P=؛ mm 32/0mean difference =). از نظر وجود ترمیم معیوب تفاوتی بین گروه‌ها وجود نداشت (32/0P=؛ 67/5odds ratio= در مطالعات انسانی و 12/0P=؛ 35/3odds ratio= در مطالعات حیوانی). نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه پیشنهاد می‌کند که غشاها می‌توانند در افزایش حجم عمودی استخوان موثر باشند. شواهد محکمی در رابطه با اثر منفی غشاها در فرایند ترمیم زخم وجود ندارد. انجام مطالعات کلینیکی تصادفی بیشتری در این زمینه پیشنهاد می‌گردد.